Deze soort is in 1825 voor het eerst in Nederland aangeplant. En ondanks een inburgeringsperiode van bijna 200 jaar zijn er natuurbeschermers die vinden dat het exoten zijn die hier niet thuis horen: ze zien de Amerikaanse eiken liever gaan dan komen.
Amerikaanse eiken vind ik saaie bomen: ze missen de uitstraling van de inheemse eik. Maar gedurende een paar weken per jaar doen ze veel andere bomen verbleken door hun uitbundige herfstkleuren. Deze fraaie kleuren sieren de herfst op. Langs het Apeldoorns kanaal staat een kilometerslange rij bomen die nu prachtig verkleuren. Ik vind het altijd weer mooi om er langs te rijden.
De stam van de bomen zijn meestal glad; alleen als ze groter en ouder zijn dan komt er een interessante tekening in de stam. Niet zo uitbundig, maar in zwart-wit boeiend om te zien.
