Ik was al eens eerder op dit plekje geweest en nam daar een zomerfoto van dezelfde oplopende weg; maar dan met de bomen vol blad. Ik nam me voor daar nog eens terug te komen, in een ander seizoen. Het leek me leuk om er foto’s te maken op precies hetzelfde plekje. Soms vergeet je zo’n gedachte weer, maar nu dus niet. Twintig kilometer rijden voor één foto: het lijkt erop dat de fotogekte mij te pakken begint te krijgen. Gelukkig kon ik het combineren met een mooie wandeling, en dan is twintig kilometer rijden niet meer zo erg.
