We gingen op tweede paasdag op familiebezoek en reden met onze auto op de provinciale weg. “Kijk daar, een das” riep mijn vrouw. Ik zei nog: “dat kan helemaal niet, het is dag en de das is een nachtdier”. We waren er al voorbij gereden maar omdat ik nog nooit een das in het wild had gezien, keerde ik direct om. We stopten langs de weg in de berm.
Daar maakte ik deze foto’s. Best wel heftig om een prachtig dier zo te zien liggen; het lijkt vreedzaam, maar schijn kan niet meer bedriegen. We hebben de stichting Das en Boom gebeld. Meer konden we niet doen. Daarna zijn we doorgereden
Niet alleen voor mensen kan het gevaarlijk zijn in het verkeer; voor dieren geldt hetzelfde. En dat is dan soms het trieste einde van een dier.
