Het lentegroen was dit jaar overweldigend en overrompelend en ik heb dat ook sterk ervaren. Na een lange winter komen de bladeren weer tevoorschijn in frisse groenschakeringen. Lentegroen hoort bij de allermooiste kleuren in de groen-categorie. Kastanjes, Lariksen en Beuken laten allemaal verschillende gradaties van dit frisse groen zien.
In de Noordoostpolder bloeien de tulpen prachtig. Het is niet alleen een massa tulpen van één kleur: sommige tulpen steken hun kop boven het maaiveld uit.
De architectuur op de Uithof is divers: kleurloos en kleurrijk wisselen elkaar af. Het Unnikgebouw is een voorbeeld van saaiheid en kleurloosheid. Het Johannacomplex daarentegen is juist kleurrijk te noemen.
Een buurt wordt gesloopt: het Marswegkwartier in Zutphen. Het was een achterstandswijk, weggestopt achter een industrieterrein. Toen ik in Zutphen op school zat kwam ik er nooit. Een keer was ik verdwaald geraakt op het industrieterrein en tot mijn verbazing kwam ik in een woonwijk terecht: een beetje vreemde buurt. Het was toen ook al een soort van achterstandswijk.
De woningen in de wijk voldeden niet meer aan de eisen van de tijd en het industrieterrein heeft meer ruimte nodig. Daarom wordt de hele wijk nu gesloopt. En dat levert bizarre taferelen op; je voelt hoe unheimisch en verlaten het is. Recent reden we er toevallig langs op de terugweg naar huis. Ik moest even uitstappen en foto’s maken (en ik ben zeker niet de enige: de hele sloop van het Marswegkwartier is ruim gedocumenteerd).
Ik vond het een goed onderwerp om zwart-wit te doen: met behulp van Silver Effex Pro heb ik de foto’s omgezet naar zwart-wit (preset Film Noir) en ook vierkant gemaakt. De sfeer die deze foto’s uitstralen komt aardig overeen met mijn gevoel toen ik door deze sloopwijk liep.
Afrika: in dit continent zijn zoveel dingen zo anders als bij ons. Bijvoorbeeld voorwerpen uit het dagelijks leven zoals deze houten vijzels. Ze verlenen nog steeds prima diensten in landen waarin menskracht gewoon is en machines geen gemeengoed zijn. Maar het allerboeiendste: dat zijn de mensen. Mensen van verschillende culturen ontmoeten elkaar.
Wildlifefotografie wordt gezien als één van de moeilijker vormen van fotografie. Aldus Wikipedia over dit onderwerp. Dit zal zeker gelden voor de top van de deze tak van fotografie. Maar voor de subtop is het toch wat anders. Daar is er ook zoiets als “wildlifefotografie made easy”.
Aan het eind van winter verandert het licht en merk je dat het lente wordt. Deze takken van de wilgen en populieren zijn nu nog kaal en steken mooi af tegen de blauwe lucht. Over een paar weken is het heel anders en zal het frisse groen van de lente tevoorschijn komen. Ik kijk er …
De uitdrukking “achter gesloten deuren” wordt meestal in figuurlijke zin gebruikt, vooral in de rechtspraak.
En achter die gesloten deuren mag ook meestal niet gefotografeerd worden.
Maar vóór gesloten deuren: dat kan wel!
Het eerste weekend van maart was zonovergoten en ineens was het volop lente. Net als duizenden anderen trokken we er op uit en ineens was alles weer net als vóór de winter. Wij kozen de Hoge Veluwe als onze bestemming.
De Waal: een brede watervlakte! Staande op de dijk – zoals ik deed bij Rossum – is het een indrukwekkend gezicht om de schepen op de brede waterweg te zien varen. Maar fotografisch gezien vond ik het minder indrukwekkend.